Hij vertelt dat het studiedag is, dat hij helemaal alleen is omdat de buurtkinderen wel altijd met zijn zusje willen spelen maar niet met hem.

‘Mag ik een koffie verkeerd alstublieft? Ik verveel me thuis en ik vind het altijd gezellig om hier in de Boekenberg te zijn’. Voor mij staat een jongeman die ik niet ouder zou schatten dan elf jaar.

Natuurlijk, sommige kinderen zijn volwassenen voor hun leeftijd. Maar deze jongen is anders. Ik had een beetje medelijden met hem. Het is een schooldag en hij kwam hier in zijn eentje een koffie verkeerd drinken. Een koffie verkeerd voor een kind van elf jaar.

‘Moet je niet naar school?’ vraag ik belangstellend. Ik wilde trouwens ook weten waarom hij hier alleen was. Ik heb zelf twee dochters, de oudste is tien jaar en die zie ik echt niet alleen naar de bibliotheek fietsen of lopen. 

Maar wij wonen ook niet in de buurt. Misschien woont deze jongeman wel aan de overkant. Het was een van mijn eerste dagen in het lunch café van onze bibliotheek de Boekenberg in Spijkenisse en ik wist niet of hij hier misschien wel vaker kwam. 

Hij vertelt dat het studiedag is, dat hij helemaal alleen is omdat de de andere kinderen wel altijd met zijn zusje willen spelen maar niet met hem. Dat komt omdat hij autisme heeft. En in de bieb is het rustig en kan hij zijn favoriete boekjes lezen. Zijn moeder wist wel dat hij in de bieb was hoor. Maar ja die moest thuis blijven voor zijn zusje. 

Het raakte me, er stond hier een heel pienter mannetje. Een mannetje dat heel goed doorhad dat er niemand met hem wilde spelen. Maar die ondanks alles wist wat hem rust gaf. Waar hij terecht kon. 

‘Je hebt te weinig centjes voor een koffie verkeerd’ zei ik. ‘Wil je anders een thee?’ Dat wilde hij wel, want hij had hele koude handen omdat het buiten vroor en hij wilde gewoon even zijn handen opwarmen aan een warme drank.

Het is inmiddels een paar maanden later en de jongen komt nog regelmatig in de bieb. Voor de boekjes, niet meer voor een koffie verkeerd. En laatst stond hij in de krant. Hij mocht samen met de wethouder iets nieuws onthullen op de jeugdafdeling. Vanaf nu kunnen kinderen die net als hij lekker rustig willen lezen gebruik maken van de luisterpods. Deze jongen had dit idee zelf verzonnen. Vol trots lees ik het stuk in de krant. Laat die andere kinderen maar een poepie ruiken dacht ik. Jij bent lekker jezelf en daar is niks mis mee.